Iemand die een tsunami heeft meegemaakt.
Rommel op het gras
26 december 2004, rond 09:50 uur. We lagen aan het zwembad van het hotel, zo'n 40 meter van het strand verwijderd. Even na half tien viel het mij op dat er ineens een sterke wind opstak die kort daarna weer ging liggen.
Toen zagen we de tuinmannen rennen op het grasveld met allemaal rommel achter hun aan spoelend (dit was de tweede golf al, bleek achteraf). Jean zei: "laten we gaan kijken". Ik had daar geen zin in, maar ik ging toch met Jean mee. Wij liepen samen met anderen richting strand om te kijken wat de sensatie was. Plotseling een hoop lawaai en iedereen begon te rennen.
Rennen
We renden terug naar het zwembad en ik 'hobbelde' met mijn zweepslag in mijn kuit zo snel mogelijk achter Jean aan. Jean pakte een boek van het ligbed en ik mijn horloge. Jean rende naar de verhoging die 5 a 6 meter van ons ligbed is. Ik keek even over mijn schouder en zag het water op me afkomen. Pakte nog een boek van het ligbed (bleek achteraf, want ik had het in m'n handen) en rende zo snel ik kon naar de verhoging. We stonden er net op en het water denderde achter onze hielen langs met rommel, stoelen, betonnen standaards (die ruim 50 cm hoogwaren), onze kleren en een vrouw.
Met oorverdovend lawaai en met een ongelofelijke snelheid denderde het water voorbij. Deze derde golf was op het land ruim een meter hoog. Als je het strand meerekent is dit een golf van ongeveer 4 meter geweest.
Schreeuwende mensen, glas gerinkel, voetstappen van bloed op de vloer, rommel overal, water overal.
Toen het water terug trok zijn we naar een verdieping hoger gegaan via de trap en direct naar onze kamer om onze paspoorten en geld te pakken uit de kluis (lag al klaar in onze tasjes). De sleutel van de kamer waren we verloren in het water, maar gelukkig stond er iemand die de kamers net had opgemaakt met een loper. We hebben snel een lange broek, voetbedsandalen, etc. aangetrokken. Alles (groot deel dan) in de koffer gesmeten en alles op de kasten gegooid. Belangrijke dingen in de rugzak en nog wat foto's gemaakt. Tijdens de laatste foto zag ik door de lens dat er een vierde nog hogere golf er aan kwam. Toen zijn we gaan rennen naar de hogere etages.
De ene zei omhoog, de andere zei omlaag. Nog meer lawaai, nog meer geschreeuw, nog meer rommel, mensen rennend door elkaar.
De 4e golf komt eraan. Laatste foto die ik genomen heb voordat we snel naar een hogere etage renden (ingezoomd). Het water zou bijna de dakrand raken van dat huisje. Dat is zeker 2 meter boven de grond.
(tijd van de camera: 10:18:15)
Lees de rest van het verhaal op:
Na de 3e golf zag het er zo uit. De zee trekt zich na iedere golf terug. Net alsof het alles aanzuigt. Je kunt zien dat het water toch nog een paar meter hoog bleef staan.
(tijd van de camera: 10:17:01)